Κάλυμνος

Κάλυμνος, Δωδεκάνησα.

Το νησί Κάλυμνος με μήκος ακτής 104,5880 χιλ. και εμβαδόν 110,3810 τ.χιλ., ανήκει στο ομώνυμο πολύνησο. Είναι το τέταρτο νησί της Δωδεκανήσου και βρίσκεται μεταξύ των νησιών Λέρου και Κω.

Πρωτεύουσα της Καλύμνου είναι η παραθαλάσσια πόλη της Πόθιας, όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων. Η δεύτερη σε πληθυσμό κατοικημένη περιοχή είναι η Χώρα, η παλαιότερη πρωτεύουσα του νησιού. Άλλες κατοικημένες περιοχές είναι ο Βαθύς, το Άργος, ο Πάνορμος, οι Μυρτιές, το Μασούρι, τα Αργινώντα, τα Σκάλια, ο Εμπορειός, οι Βοθύνοι, τα Βλυχάδια και το Λαφάσι.

Η Κάλυμνος αποτελεί ένα κατ’ εξοχήν ναυτικό νησί, η ιστορία, ο πολιτισμός και η λαϊκή παράδοση του οποίου σχετίζονται άμεσα με τη θάλασσα. Ο αλιευτικός στόλος της αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα. Οι Καλύμνιοι είναι ικανοί ναυπηγοί, γνωστοί ήδη από την αρχαιότητα, σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα ποιητή Μένανδρο (342-290 π. Χ.). Στο νησί λειτουργούν ακόμη ναυπηγεία παραδοσιακών ξύλινων σκαφών στην περιοχή Λαφάσι της Πόθιας και στο λιμάνι της Ρίνας στον Βαθύ.

Οι κάτοικοί της μέχρι πρόσφατα ζούσαν από την θάλασσα, και ιδιαίτερα με την παράδοση της σπογγαλιεία. Το αποχαιρετιστήριο τραγούδι και το σιγανό κλάμα του αποχωρισμού, μπορεί να μην ακούγονται πια τόσο συχνά, εξαιτίας του τουρισμού που πλέον μονοπωλεί επαγγελματικά τους Καλύμνιους, όμως οι εικόνες του λιμανιού την ώρα της αναχώρησης των σπογγαλιευτικών, με ιις γυναίκες, τους γέρους κατ τα παιδιά ν’ αποχαιρετούν «τους βουταχτάδες», που ξεκινούσαν για τη συλλογή σπόγγων και μαργαριταριών, φτάνοντας ως τις θάλασσες της Αφρικής, θα μένουν για πάντα χαραγμένες ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη όχι μόνο των ντόπιων, αλλά και όλων των Ελλήνων.

Από την άλλη μεριά το νησί που τόσο στενά έχει συνδεθεί με τους βυθούς, συνδιαλέγεται πλέον και με τις κορυφές του, αποτελώντας συγχρόνως καταδυτικό παράδεισο με ασύλληπτης ομορφιάς βυθούς και αναρριχητικό κέντρο διεθνούς φήμης, με εξαιρετικής ποιότητας βράχους.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 κατοικείται από 15.863 άτομα.